|
|
‘We maken een pas op de plaats’ zeiden zowel de beroepsvereniging V&VN als minister Bruins van VWS verleden week na de commotie onder verpleegkundigen met betrekking tot de nieuwe Wet BIG II. Dat is goed, zo’n pas op de plaats, want er liggen vele vragen. Nu heeft V&VN op hun website een soort verklaring geschreven Meer lezen Pas op! Waar is onze plaats? Ik voel me gemanipuleerd. Ken je dat gevoel? Dat iets niet helemaal lijkt te kloppen? Je kunt het niet bewijzen, maar aan alle kanten gaan je alarmbellen af. Het ‘niet pluis gevoel’ heet dat in de verpleegkunde. Ik vind achterdochtige gevoelens bij mezelf altijd heel indringend, want van van nature ben ik juist goed van Meer lezen Woorden, de waarheid en waarom we elkaar nodig hebben Met een paar collega’s zijn we heel veel, en heel actief, kritische vragen gaan stellen over de regieverpleegkundige en Wet BIG II. Onbekenden, die dezelfde zorgen en vragen deelden, en de behoefte hadden die luid en duidelijk te stellen, in de hoop antwoorden te vinden die ergens op sloegen. In plaats van antwoorden vonden we Meer lezen The game is on Openheid. Eerlijkheid. Autonomie. Zo, eerst maar even excuses voor de wat langere afwezigheid. Dat kwam door een Koolmeesbaby die zich verschanst had op zo’n veilige plek in ons konijnenhok, dat haar ouders haar onmogelijk konden vinden en haar daarom hadden verlaten. Ze zou zeker en vast sterven als ik ‘r niet redde, dus dat deed Meer lezen Falende regelgeving en probleemoplossing Openheid. Wezenlijkheid. Ik deed een wedstrijdje met mezelf; elke dag wat doen om de zorg te verbeteren, en dat deelde ik dan hier. ‘Es kijken hoe lang ik dat volhou’, zei ik. Dit was het dan, hè, want de opletter zag: ineens kwam er even niks. 41 dagen hield ik het vol. Of eigenlijk 40 Meer lezen Dag #en nu? Inzicht. Daadkracht. Communicatie kan me mateloos fascineren. Er zijn zoveel manieren en zoveel verschillende lagen in contact met anderen, dat de mogelijkheden om met succes – of juist kansloos – je boodschap te brengen, eindeloos lijken. Communicatie is een ingewikkeld iets, maar zodra mensen kunnen praten, denken we dat ze ook in staat zijn om Meer lezen Dag #36 Inzicht. Daadkracht. Verantwoordelijkheid. Om kordaat te kunnen ‘doen wat nodig is’ (en dan vooral: wat echt nodig is en niet allerlei bureaucratische/ neuzelachtige zijwegen in te slaan) hou ik het zorgend leven tegenwoordig overzichtelijk met 3 kernmotto’s: Het leven is hard. We zijn allemaal kwetsbaar. — Als je dat accepteert wordt het leven meteen een Meer lezen Dag #23 Passie. Inzicht. Delen. Mijn passie is de zorg. Met lede ogen zie ik aan hoe de spanningen ‘in het veld’ toenemen en hoe de bureaucrazy toeneemt tot grote frustratie van alle betrokkenen. We zitten met zijn allen volkomen vastgezogen in een systeem dat alleen maar zieker wordt. Dit heeft heel weinig te maken met de Meer lezen Dag #22 Vasthoudendheid. Verbinding. M’n missie van gister gaat door. Verbinding vasthouden in deze tegenstrijdige en complexe wereld is hard nodig. We willen met z’n allen dingen best oplossen, maar sommige onderwerpen (zoals de zorg) zijn zo ingewikkeld dat er zoveel verschillende ideeën zijn dat je elkaar bijna wel kwijt moet raken. Daar sta je dan met Meer lezen Dag #18 Het heeft even geduurd, maar na zo’n twintig jaar in de zorg, ben ik er wel zo’n beetje achter wat ik nou eigenlijk aan het doen ben. Oké, even begrip voor mezelf: veertien van die twintig jaar ben ik afgeleid door het werken in behandelinstellingen, omdat ‘behandeling’ een belangrijke richtlijn in mijn werk was. Het Meer lezen Hoe woorden onze zorg bepalen |
|
|
Copyright © 2017 Interactiekracht ® - All Rights Reserved Powered by WordPress & Atahualpa |
||
Laatste reacties: